วันอาทิตย์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2557

#แฟนผมน่ะมุ้งมิ้ง NC คัท ตอนที่14 ไคฮุน

"ก็ทำให้จงอินหายโกรธเราไง"



มือเริ่มรูดซิปและแกะเข็มขัดออก ก่อนจะเหลือไว้แค่ชั้นในสีเข้มของจงอิน ส่วนอ่อนไหวเริ่มผงาดทีละนิด



"อ่า.. เราตั้งใจจะจูบเซฮุนเฉย..เฉยๆนะ"



"อื้อ.."

ผมขานรับแค่นั้นก่อนจะทรุดนั่งลงไประหว่างขาของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า จงอินเชิดหน้าขึ้นหลับตาพริ้มรับสัมผัสของผมก่อนจะกระตุกเบาๆเมื่อส่วนอ่อนไหว หรือคิมน้อยถูกครอบครองโดยปากผม



"อ่า... เซฮุน อึก"



เสียงครางกระเส่า เมื่อผมเริ่มดูดมันเหมือนกำลังกินชานมไข่มุขของโปรด เมื่อรู้สึกว่าคิมน้อยเริ่มแข็งแรงและยืนได้ด้วยตัวเองแล้ว ก็ลุกขึ้นไปจู่โจมปากคนรักตรงหน้าทันที



"ถอดเสื้อให้ฮุนหน่อยสิครับ"



ยอมรับว่าผมกำลังยั่ว.. วันนี้จงอินของผมน่ารักมากๆเลยนี่นา~




คนผิวแทนเบียดจูบเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้เร่าร้อนกว่าเดิมแถมมือยังแกะกระดุมเสื้อให้ผมไปพร้อมๆกัน ริมฝีปากร้อนกดจูบหนักลงมาที่คอผมก่อนจะไล่ลงไปเรื่อยๆขนถึงขอบกางเกง มือจงอินวุ่นวายอยู่ตรงนั้นสักพักก่อนผมจะรู้สึกร้อนในตัวมากกว่าเดิมเมื่อปากร้อนของคนที่เคยอยู่ตรงหน้าแต่ตอนนี้กลับลดตัวลงไปที่หว่างขาผมครอบงำโอน้อยจนมิดซะแล้ว



"อ่า จงอินนา.."



มือร้อนจับแก่นรูดขึ้นลงเร็วๆก่อนจะจูบมันไปด้วยอย่างรักใคร่(?) จนในที่สุดผมก็กระตุกเกรงจนน้ำสีขุ่นไหลเยิ้มออกมา จงอินทำความสะอาดให้ผมจนหมดก่อนจะจับผมหันหลังแล้วเริ่มเอานิ้วร้อนสอดเข้ามาทีละนิ้ว



"อ้ะ อ๊า! บะ เบาๆ"



ผมรู้สึกถึงความแฉะและร้อนจากคนข้างหลัง ซึ่งกำลังวุ่นวายกับช่องทางรักของผมอยู่ แน่นอนว่าผมน่ะ..



"จงอินนา เข้า..เข้ามาเลย"



นิ้วสามนิ้วหยุดจังหวะทันทีเมื่อสิ้นเสียงผม ก่อนสิ่งบางสิ่ง(?)ที่แข็งและเจ็บกว่านิ้วของคนข้างหลังจะดันเข้ามา



"ซี้ด.. ฮุนอย่าเกร็ง"



"อื้อ แฮ่ก.."

ผมหอบหายใจแรงขึ้นเมื่อจงอินกระแทกเข้ามาเบาๆ จากเบาๆกลายเป็นแรงขึ้นตามอารมณ์ที่ประทุ จนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่น



"อ๊ะ อ๊า จะ จงอินนา ฮื่อ~"


"อาา ฮุน เรียก อีกสิ เรียกอีก "


"จะ จงอินนา~ ฮ๊ะ อ๊าา!!"



คนข้างหลังกระแทกเข้ามารัวๆ ก่อนจะจับผมไปพิงผนังห้องและหันหน้าเข้าหาตัวเอง จงอินก้มลงมาจูบผมก่อนจะกระแทกรัวๆอีกครั้งเมื่อใกล้ถึงฝั่ง มือที่ว่างๆอยู่ก็ปรนเปรอผมจนจะเสร็จเป็นครั้งที่สอง คนตรงหน้าดึง'ของ'ออกก่อนจะเอามาจ่อปากผม




"อม"




คำเดียวรู้เรื่องครับ


ผมทำตามก่อนไอ้น้ำขุ่นๆของเจ้าตัวตรงหน้าจะล้นออกมาจากปากผม แถมยังใจดีประกบปากลงมาอีกครั้งเพื่อช่วยทำความสะอาด คราวนี่ผมทรุดลงกับพื้นเพราะหมดแรงจริงแล้วครับ เสื้อนักเรียนที่คาอยู่ก็ถูกติดกระดุมโดยฝีมือคนตรงหน้า พอช้อนตามองจงอินที่โกรธอยู่ก็ต้องหลับตาเพราะสัมผัสอุ่นๆจากริมฝีปากคนตรงหน้ามาจูบที่หน้าผาก










"ง้อเก่งนะเนี้ย"



"แล้วตัวงอนเค้าทำไมอ่ะ"




ผมถามพลางช่วยติดกระดุมเสื้อให้จงอินจนถึงเม็ดสุดท้าย



"อย่ามองผู้ชายตาเยิ้มแบบนั้นอีก"



"ง่อวว ไม่ทำแล้ว"

ผมกอดแขนจงอินแล้วเอาหน้าถูๆ ก่อนจะโดนเขกหัวเบาๆ แล้วพากันหัวเราะ





เห่อออออ คนขี้เอาขี้งอนจีจี




อิอิ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น