แฟนผมน่ะมุ้งมิ้ง NC คัท ตอนที่ 9
"ถอดเสื้อ"
ห้ะ ไอ้ซั๊ซซซซซซซซซซซซ คือเฮียร์อัลไลลลลลล ไม่ได้ด่าใครนะ ด่าตัวเองนี่แหละ ที่แม่งยอมถอด คือจงอินมันเป็นคนที่โกรธเมื่อไหร่แล้วพูดอะไรออกมาสักอย่างคนรอบข้างจะทำตามทันที ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือผม ผมไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงยอม แต่เพราะคิดว่าเสียงทุ้มขึ้นจมูกนั่นเวลาโกรธมันดูน่ากลัวยังไงบอกไม่ถูก มันเดินเข้ามาเบียดผมเข้ากับกำแพงแล้วบดจูบเข้ามาอีกครั้ง ครั้งนี้สอดลิ้นเข้ามาเพิ่มความร้อนให้เหงื่อผมไหลออกมาทันที สาบเสื้อสองข้างถูกแยกออกโดนมือหนาหน้าคมๆนั่นค่อยๆเลื่อนลงมาดูดที่ซอกคอทั้งสองข้างก่อนจะเลื่อนลงไปเรื่อยๆ เป็นแถวตรงและยาว "อื้อ ยะ อย่ากัดครับ"
ผมท้วงเสียงอ่อน เพราะรู้สึกถึงฟันและแรงขบเบาๆที่ยอดอก มือผมกำลังทำงานโดนการซุกเข้ากับกลุ่มผมสีน้ำตาลนิ่ม คนตรงหน้าเพิ่มอุณหภูมิความร้อนในตัวผมขึ้นสูงไปอีกครั้ง เมื่อตอนนี้ มันค่อยๆเพิ่มรอยแดงให้ผมทั้งตัวก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาทำที่ซอกคอจนไม่เหลือที่ว่าง ร่างผมสะท้อนกับกระจกเงา คือ.... กูเหมือนคนเป็นผื่นจริงๆ "อย่าทำแบบนี้อีกรู้ไหม"
เสียงทุ้มๆ พูดขึ้นพลางมองหน้าผมอีกครั้ง ผมพยักหน้าให้เบาก่อนจะถูกมันจูบลงมาอีกครั้ง "ตัวเอง...""อือ"
มันครางรับพร้อมกับดูดซอกคอผมไปพร้อมๆกัน มึงกำลังทดลองเป็นแวมไพร์ใช่ไหมตอบกูมา!"ไม่ทำหรอ?"
"ไม่อ่ะ เมื่อคืนก็ทำไปแล้ว เดี๋ยวน้องฮูนจะเหนื่อย"
แหม่ อีเฮียร์ ทีนี้ล่ะเสียงหวานเลยนะ เมื่อคืนผมขอมันไม่ให้มาร์กเองแหละครับ เอาจริงๆ แต่ก็ไม่คิดว่าเช้ามากูจะโดนแม่งทั้งตัวขนาดนี้ T^T "จงอินนา""ครับ" "รักจงอินคนเดียวจริงๆนะ""รักเซฮุนคนเดียวเหมือนกัน" แอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ก็ไม่รู้สินะ พูดเองก่อน ทำไมถึงเขินแบบนี้วะเห่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย "ไปกินข้าวกัน" "อิ่มแล้ว..."
"บ้าา!!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น